Met deze vierkante gesteven hoofddoeken konden vrouwen in Suriname boodschappen aan elkaar doorgeven, gemoedstoestanden uitdragen of bijvoorbeeld een geliefde uitnodigen.
Nieuwsgierig naar wat ze precies ‘zeggen’? Lees het hier. We hebben de doeknamen onderverdeeld in 4 groepen. Klik op de afbeelding voor meer info.
Het geven van namen aan stofpatronen vindt zijn oorsprong in West-Afrika en is een gebruik dat door de slaven werk meegenomen naar de ‘Nieuwe Wereld’. Hoewel elk nieuw patroon voorzien wordt van een naam is het lang niet altijd zo dat deze direcht van het patroon wordt afgeleid. Veel doeken dragen namen die totaal niet in verband staan met het afgebeelde patroon. Een deel van die namen vindt zijn oorsprong in de voorvallen uit het leven van alledag. Verder zijn er doeken die een volkswijsheid als naam dragen en tot slot zijn er nog de zogenaamde gelegenheidsdoeken. De gelegenheid waarvoor ze uitgebracht worden geeft in de regel al de naam.
Een winkelier spreidde een nieuwe doek uit in zijn etalage. Daarmee was de doek ‘geopend’. Vervolgens konden de klanten met suggesties komen. Was een geschikte naam gevonden dan heette het dat de doek gedoopt was.
