De slavenhouder hield er ook vaak een buitenvrouw op na. Ze stond bekend als Sisi. Voor haar werd een stoelgemaakt met een geheel andere vormgeving dan de schommelstoel. Bij deze stoel, al gauw Sisi Sturu genoemd, bestaan de rugleuning en armleuning uit een aaneensluitend geheel, in de vorm van een driehoek. Hierdoor is de stoel gemakkelijk in een hoek te schuiven. De Sisi plaatste haar hoofddoek en sjaal op de stoel wanneer zij terugkwam van de kerk of van een teruggekomen feest. Doordat men er vanuit ging dat de Sisi altijd jaloers was op de wettige echtgenote van de meester, zou de stoel na verloop van tijd door onbegrip ‘Dyarusu Sturu’ genoemd worden.

Een van de mogelijkheden over het onstaan van de naam ‘Dyarusu sturu’ is, dat de stoel zo werd genoemd vanwege de jaloezie van Susanna Du Plessis . Omdat haar slavin Alida een schoonheid was. Du Plessis verdacht haar man ervan dat hij Alida’s borsten begeerde. Haar wrede reactie hierop zou aanleiding geweest zijn voor de naam ‘Dyarusu Sturu’.

De stoel speelt ook een belangrijke rol in de Winti cultuur. Wanneer een persoon Aisa-winti heeft, adviseert men meestal om een Dyarusu Sturu te laten maken. Slechts de persoon die de stoel heeft laten maken mag erop zitten tenzij a sturu sreka(ingewijd) is beslist niet voor gasten. Veelal plaatst men een koperen bekken (kopro beki) op de stoel, eventueel met giften in de vorm van diverse dranken voor de Aisa erin.

Bij nader onderzoek blijkt de stoel echter niet typisch Surinaams te zijn. Het model stamt uit Nederland en de vorm is ook nagemaakt in andere Nederlandse koloniën, waaronder Nederlands-Indië en Zuid-Afrika. Deze variant op de burgemeestersstoel stamt uit de achttiende eeuw en wordt ook wel als Burgomasterstoel of Burghermeesters stoel aangeduid. Deze stoel had blijkbaar zo’n opmerkelijke vorm dat de koningin van Engeland een miniatuur heeft laten maken voor haar poppenhuis.

Het gaat bij deze stoel dus om de typische, afwijkende vorm. Wat ze allen gemeen hebben, is dat de vierkante zitting met de punt naar voren is gericht en een van de vier poten dus ook middenvoor is gepositioneerd. De stoel lijkt typisch gemaakt voor een man. Of, als de zitting groot genoeg is, zou je er met twee personen op kunnen zitten. Wel enigszins met de ruggen tegen elkaar. Dan lijkt de naam ‘jaloerse stoel’ ook verklaarbaar.
We zien ook modellen met een verhoogde rug in de vorm van een boog. De zittingen van deze koloniale stoelen werden van riet gevlochten om in het warme klimaat nog enige luchtigheid te bieden. In Suriname zijn de armleuningen en poten van deze met de hand vervaardigde houten stoelen meestal met bloemmotieven, hoewel er ook andere motieven voorkomen, zoals bijvoorbeeld twee in elkaar geslagen handen. Bij de duurdere modellen zijn de spijlen mooi gedraaid en versierd met koperen banden.