Faya Siton no bron mi so

In Suriname groeiden kinderen op met spelletjes die vaak een diepe betekenis droegen. Eén van die spellen is Faya Siton no bron mi so. Letterlijk betekent het: “hete steen, verbrand mij niet zo”. Het spel lijkt eenvoudig: kinderen zitten in een kring en geven elkaar een steen door, terwijl ze de woorden van het lied zingen. Maar achter die eenvoud schuilt een groter verhaal.

De steen staat symbool voor gevaar, voor pijn die doorgegeven wordt. Terwijl de kinderen zingen en lachen, oefenen ze in het samen dragen van iets zwaars. Niemand wil de hete steen te lang vasthouden, want dan wordt het te pijnlijk. Zo leerden kinderen spelenderwijs over opletten, doorgeven en samen volhouden.

Dit spel heeft wortels in de tijd van de slavernij. Tot slaaf gemaakten gebruikten liedjes, ritmes en spelletjes om hun ervaringen te verwerken en om de jongere generaties iets mee te geven. De tekst van Faya Siton no bron mi so vertelt niet alleen over een steen, maar ook over een verleden waarin mensen veel moesten doorstaan en toch manieren vonden om hoop, kracht en samenhorigheid levend te houden.

Vandaag wordt het spel nog steeds gespeeld. Niet alleen om kinderen plezier te geven, maar ook om hen te verbinden met hun geschiedenis. Het lied en de bewegingen brengen oude verhalen tot leven. Zo blijft de herinnering aan de kracht van voorouders bestaan, van generatie op generatie.